«نجلا»؛ سریالی که نمی‌توان منتظر فصل سوم آن بود!
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۱۳۷۵۰
نجلا؛ درامی مذهبی است که فصل اول آن در ایام محرم سال ۹۹ از شبکه سه سیما پخش و با گذشت دوسال و استقبال مخاطبان، فصل دوم آن در ایام عید نوروز ۱۴۰۱ روی آنتن رفت.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛فاطمه قربانی رضوان؛ روایت داستانی عاشقانه در بستر جغرافیایی متفاوت و استفاده از لهجه‌ها از جمله راهکارهای دراماتیک در پیشبرد سریال‌ها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این فصل کماکان تکیه بر لهجه و استفاده از بازیگران غیر بومی دیده می‌شود. شاید یکی از جدی‌ترین دلایل عدم استقبال مخاطبان از سریال «نجلا» را لهجه‌های غلو شده و به غلط ادا شده آبادانی دانست. مشکلی که به وضوح در این فصل از سریال هم دیده می‌شود و هر لحظه مخاطب را گیج و از حال و هوای سریال خارج می‌کند.
فصل دوم سریال «نجلا» بیش از فصل گذشته به بحبوحه وقایع مربوط به حمله عراق به ایران و مشکلات داخلی عراق می‌پردازد. همین تعدد وقایع و پرداخت زودگذر و کم عمق به مسائل کمی منطق و روند پیشرفت داستان را با خلل رو به رو کرده است. زندانی که «عبد» در آن محصور است و اتفاقات پیرامون این اسارت، نتوانسته به خوبی نمایشگر درد و رنج های یک اسیر در زندان‌های عراق آن هم در شرایط حمله این کشور به ایران باشد. شیوه روایت زیست اسیران و زندانیان ایرانی در عراق، شیوه فرار و نجات از زندان، همگی با خرده وقایع تکراری همچون وجود یک جاسوس میان زندان ایرانی، فرار با کندن زمین و اتفاقاتی از این دست به شکلی پیش رفت تا مخاطب در قسمت‌های میانی بالاخره شاهد دیدار دوباره «نجلا» و «عبد» باشد. این استفاده تکراری از رخدادها برای پیشبرد قصه در جایی که عدنان در تلاش برای بدست آوردن نجلا است مخاطب را بیشتر از همراهی داستان مایوس می‌کند.
فصل دوم سریال «نجلا» با تغییراتی در ترکیب بازیگران همراه بود. پیشتر سارا رسول زاده در نقش «نجلا» به ایفای نقش پرداخت و حالا در فصل دوم ایفای این نقش را محیا دهقانی برعهده داشت. دهقانی توانسته به میزان قابل قبولی ادامه‌دهنده شخصیت «نجلا» باشد و از عهده‌ی ایفای این کاراکتر که دارای جزئیات رفتاری و اخلاقی خاصی است به خوبی بربیاید. شاید او را بتوان بهترین جایگزین سارا رسول‌زاده دانست که توانسته با حفظ حس و شخصیت این کاراکتر از قطع همراهی حسی مخاطب با بازی این بازیگر تا حدودی جلوگیری کند. هدایت هاشمی هم در این فصل توانسته شخصیتی قابل باور از یک نظامی عاشق پیشه ارائه کند؛ با این تفاوت که در این فصل، از این کاراکتر ابعاد اخلاقی و شخصیتی متفاوتی را که در راستای مسائل پیرامونی جنگ ایران و عراق است شاهد هستیم. در این فصل از نجلا شاهد تکامل شخصیت‌های فرعی نیز هستیم. هرکدام از شخصیت‌ها توانسته اند این بار نقش منطقی تری را در پیشبرد داستان داشته باشند. حضور پر رنگ تر عمه نجلا با بازی آزیتا حاجیان در این فصل قابل توجه است. کمک‌های او به نجلا و نقش اش در همراهی با سایر شخصیت‌ها در ابعاد متفاوتی به نمایش درآمده است.
سریال «نجلا» با توجه به وجود داستانک‌ها و شخصیت‌های فرعی بسیار، استفاده بیش از حد از موقعیت‌های قابل حدس و کم کشش در فصل دوم خود، به سختی می‌تواند این ادعا را داشته باشد که مخاطب را از خود راضی نگه داشته و یا شور و کششی برای ساخت فصل بعدی خود از سوی مخاطب دریافت کرده است. این شاید می‌تواند نشان از آن باشد که برای ساخت فصل دوم هر سریالی پیش از هرچیزی وجودیک فیلمنامه منسجم و قوی ضرورت دارد. فیلمنامه‌ای که بتواند رشته‌ای از داستان‌های جدید، بدون تکرار و کلیشه را ایجاد و مخاطب را با خود همراه کند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سریال تلویزیونی سریال نجلا سریال نجلا ۲ شخصیت ها فصل دوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۱۳۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای سعید آقاخانی، ما تحمل می‌کنیم، اما دل خودتان نسوخت؟
آفتاب‌‌نیوز :
صفحه اینستاگرامی «صبح سینما» در نقد کیفیت نازل فصول جدید «نون خ» و «زیرخاکی» نوشت: فصل بندی در تمام دنیا شیوه رایجی است. سازندگان یا در ابتدا نقشه راه یک روایت را در چند فصل آماده دارند یا با توجه به اقبال مخاطب مسیری را برای ادامه قصه باز می‌کنند. در سریال‌های کمدی نیز با توجه به اقبال مخاطب فصل‌های بعدی با اتاق فکری مجرب و گروه نویسنگدان خلاق طراحی می‌شود. اما گویا در صدا و سیما فصل بندی و ساخت ادامه یک سریال به چیز‌های دیگری بستگی دارد و در یک لیگ دیگر بازی می‌کنند. مدت‌هاست دیگر نه قصه مهم است و نه لزوم ساخت ادامه آن؛ همین که دوستان هر سال دور هم جمع شوند و یک «چیزی» به نام فصل چندم سر هم کنند کفایت می‌کند. سعید آقاخانی و پژمان جمشیدی هم هستند.
قبول که می‌شود در سریال‌های کمدی پیوستگی را فراموش کرد، اما آیا نباید یک مجموعه ۱۵ قسمتی هدف و قصه‌ای برای ساخت داشته باشد؟ تا کی باید روی موج موفقیت گذشته سوار شد؟ بعضا دیده شده دوست نویسنده تکه‌های بامزه سریال‌های پر مخاطب گذشته همچون «شب‌های برره»، «پایتخت»، «باغ مظفر» و... وصله می‌کند و یک کپی دست چندم و در مواردی درنیامده از آن را به دل قصه‌اش راه می‌دهد.
مخاطب هیچ سکوت می‌کند و گاه تحمل؛ خودتان دلتان برای چیزی که می‌سازید نمی‌سوزد؟ تا کجا می‌خواهید از اعتبار گذشته خرج کنید؟ اگر نمی‌توانید یا نمی‌شود به سراغ کار تازه بروید شاید نتیجه بهتری هم برای شما داشته باشد و هم مخاطب.
منبع: سایت برترینها
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت